﴿ وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلْإِيمَٰنَ مِن قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِى صُدُورِهِمْ حَاجَةًۭ مِّمَّآ أُوتُوا۟ وَيُؤْثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌۭ ۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِۦ فَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُفْلِحُونَ ﴾

“And [it shall be offered, too, unto the poor from among] those who, before them, had their abode in this realm and in faith - [those] who love all that come to them in search of refuge, and who harbour in their hearts no grudge for whatever the others may have been given, but rather give them preference over themselves, even though poverty be their own lot: for, such as from their own covetousness are saved - it is they, they that shall attain to a happy state!”

[ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ ] ئه‌و موسڵمانانه‌یان خۆش ئه‌وێ كه‌ له‌ مه‌ككه‌وه‌ كۆچیان كردووه‌و هاتوونه‌ بۆ لای ئه‌مان وه‌ چاكه‌یان له‌گه‌ڵدا ئه‌كه‌ن [ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا ] وه‌ ئه‌وه‌یشی كه‌ موهاجیران پێیان به‌خشراوه‌ له‌ پله‌و پایه‌و رێزو غه‌نیمه‌ت و ئه‌و شتانه‌ ئه‌مان حه‌سوودیان پێ نابه‌ن، له‌ فه‌یئدا ته‌نها موهاجیران به‌شیان دراو ئه‌نصارییه‌كان به‌شیان نه‌درا ته‌نها دوو كه‌سی فه‌قیر نه‌بێ له‌ ئه‌نصاریه‌كان كه‌ زۆر پێویست بوون پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - پێی دان، كه‌ (سه‌هلى كوڕى حونه‌یف و ئه‌بو دوجانه‌ سه‌مماكى كوڕى خرشه‌) بوون، جا ئه‌مان حه‌سوودی نابه‌ن به‌ موهاجیران كه‌ ئه‌و ماڵه‌یان ده‌ست ئه‌كه‌وێ [ وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ ] وه‌ ئه‌نصارییه‌كان موهاجیران پێش خۆیان ئه‌خه‌ن له‌ شتی دونیاییدا ئه‌گه‌ر خۆیشیان زۆر پێویستیان پێ بێت و زۆر فه‌قیر بن، وه‌كو ئه‌و كه‌سه‌ی كه‌ میوانی پێغه‌مبه‌ری خوا بوو - صلی الله علیه وسلم - كه‌ پێغه‌مبه‌رى خوا - صلی الله علیه وسلم - كه‌سێكى نارد بۆ لاى خێزانه‌كانى ئه‌وان وتیان جگه‌ له‌ ئاو هیچ شتێكمان نیه‌ بیده‌ینێ، پێغه‌مبه‌رى خوا - صلی الله علیه وسلم - فه‌رمووی: (ره‌حمه‌تى خوا له‌ كه‌سێك بێت ئه‌مشه‌و ئه‌م میوانه‌ی پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - ئه‌باته‌وه‌و میوانداری بۆ ئه‌كات)، (ئه‌بو ته‌ڵحه‌ی ئه‌نصاری) بردیه‌وه‌و به‌خێزانه‌كه‌ى وت: میوانى پێغه‌مبه‌رى خوایه‌ - صلی الله علیه وسلم - هیچ شتێك هه‌ڵمه‌گره‌و چى هه‌یه‌ بیهێنه‌، ئه‌ویش وتى: سوێند به‌ خوا ته‌نها خواردنی منداڵه‌كانه‌، وتى: ئه‌گه‌ر منداڵه‌كان داواى خواردنیان كرد بیانخه‌وێنه‌و بیده‌ به‌ میوانه‌كه‌و چراكه‌ ده‌كوژێنینه‌وه‌و خۆمان هیچ ناخۆین، وایان كرد، به‌یانى كه‌ چوو بۆ لاى پێغه‌مبه‌رى خوا - صلی الله علیه وسلم - ، پێغه‌مبه‌رى خوا - صلی الله علیه وسلم - پێى فه‌رموو: خواى گه‌وره‌ سه‌رسام بوو به‌م ژن و پیاوه‌و خوای گه‌وره‌ ئه‌م ئایه‌ته‌ی له‌سه‌ریان دابه‌زاند [ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (٩) ] وه‌ هه‌ر كه‌سێك له‌ ڕه‌زیلی و چروكى و ڕژدی نه‌فسی، خۆی بپارێزێ و خۆی پاك بكاته‌وه‌ ئه‌و كه‌سانه‌ به‌ڕاستی سه‌رفرازو سه‌ركه‌وتوون، به‌وه‌ی كه‌ زه‌كاتی ماڵه‌كه‌ی بدات یان حه‌قی تری تیابێ بیدات.