﴿ وَلَقَدِ ٱسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍۢ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُوا۟ مِنْهُم مَّا كَانُوا۟ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ﴾

“And, indeed, [even] before thy time have apostles been derided - but those who scoffed at them were [in the end] overwhelmed by the very thing which they were wont to deride.”

[ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ ] ئه‌ی محمد- صلى الله عليه وسلم - له‌ پێش تۆدا گاڵته‌ به‌ پێغه‌مبه‌رانێكی یه‌كجار زۆر كراوه‌ [ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (١٠) ] وه‌ سزای خوای گه‌وره‌ دابه‌زیوه‌ته‌ سه‌ر ئه‌و كه‌سانه‌ كه‌ گاڵته‌یان به‌و پێغه‌مبه‌رانه‌ كردووه‌ به‌هۆی گاڵته‌ پێ كردنه‌وه‌ خوای گه‌وره‌ له‌ناوی بردن.