﴿ وَمَا عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَىْءٍۢ وَلَٰكِن ذِكْرَىٰ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴾

“for whom those who are conscious of God are in no wise accountable. Theirs, however, is the duty to admonish [the sinners], so that they might become conscious of God.”

[ وَمَا عَلَى الَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ ] ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌ ته‌قوای خوای گه‌وره‌ ئه‌كه‌ن وه‌ خۆیان ئه‌پارێزن هیچ شتێكیان له‌سه‌ر نیه‌ كه‌ خه‌ڵكی تر گاڵته‌ به‌ ئایه‌ته‌كانی خوای گه‌وره‌ بكات ئه‌گه‌ر ئه‌و شوێنه‌ به‌جێ بێلن و بڕۆن [ وَلَكِنْ ذِكْرَى لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (٦٩) ] به‌ڵكو ئه‌مه‌ یادخستنه‌وه‌یه‌كه‌ به‌ڵكو ته‌قوای خوای گه‌وره‌ بكه‌ن و خۆیان لم كاره‌ بپارێزن.