﴿ وَذَرِ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُوا۟ دِينَهُمْ لَعِبًۭا وَلَهْوًۭا وَغَرَّتْهُمُ ٱلْحَيَوٰةُ ٱلدُّنْيَا ۚ وَذَكِّرْ بِهِۦٓ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌۢ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلِىٌّۭ وَلَا شَفِيعٌۭ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍۢ لَّا يُؤْخَذْ مِنْهَآ ۗ أُو۟لَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أُبْسِلُوا۟ بِمَا كَسَبُوا۟ ۖ لَهُمْ شَرَابٌۭ مِّنْ حَمِيمٍۢ وَعَذَابٌ أَلِيمٌۢ بِمَا كَانُوا۟ يَكْفُرُونَ ﴾

“And leave to themselves all those who, beguiled by the life of this world, have made play and passing delights their religion; but remind [them] herewith that [in the life to come] every human being shall be held in pledge for whatever wrong he has done, and shall have none to protect him from God, and none to intercede for him; and though he offer any conceivable ransom, it shall not be accepted from him. It is [people such as] these that shall be held in pledge for the wrong they have done; for them there is [in the life to come] a draught of burning despair and grievous suffering awaits them because of their persistent refusal to acknowledge the truth.”

[ وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا ] وه‌ تۆ واز له‌و كه‌سانه‌ بێنه‌ كه‌ دینه‌كه‌یان كردووه‌ به‌ یاری و گاڵته‌جاری و كاتی پێ به‌سه‌ر ئه‌به‌ن [ وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ] وه‌ ژیانی دونیا له‌ خشته‌ی بردوون و فریوی داون [ وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ ] وه‌ یادی ئه‌و كه‌سانه‌ بكه‌ره‌وه‌ كه‌ خۆیان تووشی به‌هیلاك دان و ئابڕوو بردن و سزا كردووه‌ به‌ڵكو بیر بكه‌نه‌وه‌ وه‌ خۆیان له‌ سزای خوای گه‌وره‌ ڕزگار بكه‌ن [ لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ ] كه‌ جگه‌ له‌ خوای گه‌وره‌ له‌ ڕۆژی قیامه‌ت ئه‌و كه‌سانه‌ هیچ دۆست و خۆشه‌ویست و سه‌رخه‌رو یارمه‌تیده‌رو تكاكارێكیان نیه‌ [ وَإِنْ تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَا يُؤْخَذْ مِنْهَا ] وه‌ ئه‌گه‌ر هه‌موو شتێك ببه‌خشن و فیدیه‌ بده‌ن بۆ ئه‌وه‌ی كه‌ ڕزگاریان بێت له‌ سزاى ڕۆژی قیامه‌ت، ئه‌وا هیچ فیدیه‌و ڕزگاركردنێك نیه‌و كه‌س ناتوانێ ڕزگاریان بكات [ أُولَئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا ] ئه‌مانه‌ كه‌ دینیان كردووه‌ به‌ یاری و گاڵته‌جاڕی و سووكایه‌تی پێ ئه‌كه‌ن خۆیان رووبه‌ڕووی به‌هیلاك دان كردۆته‌وه‌و نه‌فسی خۆیان به‌هیلاك داوه‌ [ لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ ] ئه‌مانه‌ له‌ ڕۆژی قیامه‌ت ئاو و خواردنه‌وه‌یه‌كیان بۆ هه‌یه‌ كه‌ به‌ ئاگری دۆزه‌خ گه‌رم كراوه‌ كه‌ كاتێك ئه‌یخۆن هه‌موو پێست و ناوسكیان ئه‌توێنێته‌وه‌ [ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (٧٠) ] وه‌ سزایه‌كی زۆر به‌ئێش و ئازاریان بۆ هه‌یه‌ به‌هۆی ئه‌و كوفرانه‌ی كه‌ كردوویانه‌.