﴿ وَحَآجَّهُۥ قَوْمُهُۥ ۚ قَالَ أَتُحَٰٓجُّوٓنِّى فِى ٱللَّهِ وَقَدْ هَدَىٰنِ ۚ وَلَآ أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَشَآءَ رَبِّى شَيْـًۭٔا ۗ وَسِعَ رَبِّى كُلَّ شَىْءٍ عِلْمًا ۗ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ﴾

“And his people argued with him. He said: "Do you argue with me about God, when it is He who has guided me? But I do not fear anything to which you ascribe divinity side by side with Him, [for no evil can befall me] unless my Sustainer so wills. All things does my Sustainer embrace within His knowledge; will you not, then, keep this in mind?”

[ وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ ] قه‌ومه‌كه‌ی ده‌مه‌قاڵێ و موناقه‌شه‌و گفتوگۆیان له‌گه‌ڵ ئیبراهیم پێغه‌مبه‌ردا- صلى الله عليه وسلم - كرد [ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَقَدْ هَدَانِ ] فه‌رمووى: ئایا ئێوه‌ مشتومڕو گفتوگۆ له‌گه‌ڵ مندا ئه‌كه‌ن سه‌باره‌ت به‌ خوای گه‌وره‌ له‌ كاتێكدا كه‌ خوای گه‌وره‌ شه‌ریك و هاوشێوه‌ی نیه‌ وه‌ خوای گه‌وره‌ هیدایه‌تی منی داوه‌ بۆ ئه‌م ته‌وحیدو یه‌كخواپه‌رستیه‌ ئێوه‌ ئه‌تانه‌وێ من بگه‌ڕێننه‌وه‌ بۆ شیرك و گومڕایی و نه‌زانی [ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ ] وه‌ من ناترسێم له‌و خوایانه‌ی كه‌ ئێوه‌ كردووتانه‌ به‌خوا بۆ خۆتان و ئه‌یانپه‌رستن كردووتانه‌ به‌ شه‌ریك بۆ خوای گه‌وره‌ [ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ رَبِّي شَيْئًا ] ئه‌وان ناتوانن زیانم پێ بگه‌یه‌نن ئیلا ئه‌گه‌ر خوا خۆی زیانم پێ بگه‌یه‌نێ به‌هۆی تاوانێكه‌وه‌ كه‌ كردبێتم [ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ (٨٠) ] وه‌ زانیاری خوای گه‌وره‌ یه‌كجار فراوانه‌و ده‌وری هه‌موو شته‌كانی داوه‌ ئه‌وه‌ بۆ یاد ناكه‌نه‌وه‌و بیر ناكه‌نه‌وه‌.