﴿ خَٰشِعَةً أَبْصَٰرُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌۭ ۖ وَقَدْ كَانُوا۟ يُدْعَوْنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ وَهُمْ سَٰلِمُونَ ﴾

“downcast will be their eyes, with ignominy overwhelming them - seeing that they had been called upon [in vain] to prostrate themselves [before Him] while they were yet sound [and alive].”

[ خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ] ئه‌مان چاویان شۆڕو زه‌لیل و شكاوه‌و زه‌لیلی و ڕیسوایی و په‌شیمانی و خه‌فه‌ت زاڵ ئه‌بێ به‌سه‌ریاندا [ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ (٤٣) ] ئه‌مان له‌ دونیا كاتێك كه‌ ساغ و سه‌لامه‌ت بوون بانگ ئه‌كران بۆ ئه‌وه‌ی كه‌ سوجده‌ به‌رن ئه‌مان سوجده‌یان بۆ خوا نه‌ئه‌برد ئێستا له‌ ڕۆژی قیامه‌ت چۆن ئه‌توانن سوجده‌ بۆ خوای گه‌وره‌ به‌رن، یاخود بانگ دراوه‌ له‌ بانگه‌كه‌دا بانگكراون وه‌رن بۆ نوێژ ئه‌وان نه‌چوونه‌و سوجده‌یان بۆ خوا نه‌بردووه‌ له‌ مزگه‌وتدا.