﴿ قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ۖ قَالَ أَنَا۠ خَيْرٌۭ مِّنْهُ خَلَقْتَنِى مِن نَّارٍۢ وَخَلَقْتَهُۥ مِن طِينٍۢ ﴾

“[And God] said: "What has kept thee from prostrating thyself when I commanded thee?" Answered [Iblis]: "I am better than he: Thou hast created me out of fire, whereas him Thou hast created out of clay."”

{گفتوگۆی نێوان خوای گەورەو ئیبلیس} [ قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ] خوای گه‌وره‌ بۆ سه‌رزه‌نشت كردن و جێگیر كردنى به‌ڵگه‌ به‌سه‌ریدا فه‌رمووی: ئه‌ی ئیبلیس چی ڕێگری لێ كردیت كه‌ سوجده‌ بۆ ئاده‌م به‌ریت كاتێك كه‌ من فه‌رمانم پێ كردیت [ قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ (١٢) ] وتی: ئه‌ی خوایه‌ من له‌و باشترم منت له‌ ئاگر دروست كردووه‌ ئه‌وت له‌ قوڕ دروست كردووه‌ ئاگریش له‌ قوڕ باشتره‌ به‌گومانی خۆی، (ئیبلیس یه‌كه‌م كه‌س بوو كه‌ قیاسى به‌كارهێنا).