﴿ قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ ٱللَّهِ ٱلَّتِىٓ أَخْرَجَ لِعِبَادِهِۦ وَٱلطَّيِّبَٰتِ مِنَ ٱلرِّزْقِ ۚ قُلْ هِىَ لِلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا خَالِصَةًۭ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ ۗ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلْءَايَٰتِ لِقَوْمٍۢ يَعْلَمُونَ ﴾

“Say: "Who is there to forbid the beauty which God has brought forth for His creatures, and the good things from among the means of sustenance?" Say: "They are [lawful] in the life of this world unto all who have attained to faith - to be theirs alone on Resurrection Day." Thus clearly do We spell out these messages unto people of [innate] knowledge!”

[ قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ ] ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - پێیان بڵێ: ئه‌و جوانییه‌ى كه‌ خوای گه‌وره‌ ده‌ریخستووه‌ بۆ به‌نده‌كانی خۆی وه‌ ئه‌و هه‌موو ڕزقه‌ حه‌ڵاڵ و پاك و به‌تام و چێژه‌ كێ حه‌رامی كردووه‌ تا ئه‌وان له‌سه‌ر خۆیانی حه‌رام بكه‌ن، واته‌: دروست نیه‌ مرۆڤی ئیماندار خواردنی خۆش یان پۆشاكی جوان له‌خۆی قه‌ده‌غه‌و حه‌رام بكات خوای گه‌وره‌ لۆمه‌ی ئه‌و كه‌سانه‌ ئه‌كات [ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ] ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - بڵێ: ئه‌مه‌ له‌ دونیادا خوای گه‌وره‌ تایبه‌ت بۆ باوه‌ڕدارانی دروست كردووه‌ به‌ڵام كافریش له‌ دونیادا تیایدا به‌شداره‌ [ خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ] به‌ڵام له‌ ڕۆژی قیامه‌تدا تایبه‌ت ئه‌بێ به‌ ئیماندارو كافر به‌شداری ناكات له‌و تام و چێژو له‌زه‌ت و نیعمه‌تانه‌ی خوای گه‌وره‌ كه‌ له‌به‌هه‌شتدا به‌ باوه‌ڕدارانی ئه‌به‌خشێ و به‌هه‌شت حه‌رامه‌ له‌ كافران [ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (٣٢) ] به‌م شێوازه‌ ئایه‌ته‌كانی خۆمان درێژه‌ پێ ئه‌ده‌ین وه‌ ڕوونی ئه‌كه‌ینه‌وه‌ بۆ كه‌سانێك كه‌ زانیاریان هه‌بێت.