﴿ خَٰشِعَةً أَبْصَٰرُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌۭ ۚ ذَٰلِكَ ٱلْيَوْمُ ٱلَّذِى كَانُوا۟ يُوعَدُونَ ﴾

“with downcast eyes, with ignominy overwhelming them: that Day which they were promised again and…”

[ خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ] چاویان شۆڕو زه‌لیله‌و سه‌ربه‌رز ناكه‌نه‌وه‌ له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌زانن چ سزایه‌ك چاوه‌ڕێیان ئه‌كات وه‌ زه‌لیلی دایپۆشیون [ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (٤٤) ] ئا ئه‌مه‌ ئه‌و ڕۆژه‌یه‌ كه‌ ئێوه‌ هه‌ڕه‌شه‌تان لێ ده‌كرا پێى كه‌ ڕۆژی قیامه‌ته‌و ئه‌لێره‌دا سزای خۆتان وه‌رئه‌گرن، والله اعلم.