﴿ وَلَوْ عَلِمَ ٱللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًۭا لَّأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوا۟ وَّهُم مُّعْرِضُونَ ﴾

“For, if God had seen any good in them, He would certainly have made them hear: but [as it is,] even if He had made them hear, they would surely have turned away in their obstinacy.”

[ وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَأَسْمَعَهُمْ ] ئه‌گه‌ر خوای گه‌وره‌ بیزانیایه‌ خێر له‌مانه‌دا هه‌یه‌ ئه‌وه‌ وای لێ ئه‌كردن كه‌ ببیستن بیستنێك كه‌ سوودیان پێ بگه‌یه‌نێ [ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا ] وه‌ ئه‌گه‌ر وایشی لێ بكردنایه‌ كه‌حه‌ق ببیستن هه‌ر پشتیان هه‌ڵده‌كرده‌وه‌و سوودیان لێ نه‌ئه‌بینی [ وَهُمْ مُعْرِضُونَ (٢٣) ] وه‌ پشتیان هه‌ڵئه‌كردو ئه‌ڕۆیشتن خوای گه‌وره‌ ئه‌یزانی كه‌ ئه‌وانه‌ ئیمان ناهێنن و زانیارى هه‌بوو.