﴿ إِذْ أَنتُم بِٱلْعُدْوَةِ ٱلدُّنْيَا وَهُم بِٱلْعُدْوَةِ ٱلْقُصْوَىٰ وَٱلرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ ۚ وَلَوْ تَوَاعَدتُّمْ لَٱخْتَلَفْتُمْ فِى ٱلْمِيعَٰدِ ۙ وَلَٰكِن لِّيَقْضِىَ ٱللَّهُ أَمْرًۭا كَانَ مَفْعُولًۭا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنۢ بَيِّنَةٍۢ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَىَّ عَنۢ بَيِّنَةٍۢ ۗ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴾

“[Remember that day] when you were at the near end of the valley [of Badr], and they were at its farthest end, while the caravan was below you. And if you had known that a battle was to take place, you would indeed have refused to accept the challenge: but [the battle was brought about none the less,] so that God might accomplish a thing [which He willed] to be done, [and] that he who would perish might perish in clear evidence of the truth, and that he who would remain alive might live in clear evidence of the truth. And, behold, God is indeed all-hearing, all-knowing.”

{چەند دیمەنێكی تری غەزای بەدر} [ إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا ] ئه‌ی باوه‌ڕداران له‌ غه‌زای به‌دردا ئێوه‌ له‌ نزیكترین شوێنی دۆڵه‌كه‌دا بوون له‌ لاى مه‌دینه‌ [ وَهُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى ] وه‌ كافرانیش له‌وپه‌ڕی لایه‌كه‌ی تره‌وه‌ بوون له‌لای مه‌ككه‌وه‌ [ وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنْكُمْ ] وه‌ كاروانه‌كه‌ی (ئه‌بو سوفیان)یش كه‌ ڕۆیشت له‌لای خواره‌وه‌تان بوو [ وَلَوْ تَوَاعَدْتُمْ ] ئه‌گه‌ر پێشتر وه‌عدێكتان هه‌بوایه‌ له‌گه‌ڵ موشریكان به‌یه‌ك بگه‌ن له‌م شوێنه‌دا [ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ ] ئه‌وه‌ ئێوه‌ دوا ئه‌كه‌وتن له‌ به‌ڵێنه‌كه‌دا له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌تانووت شوێنه‌كه‌مان خراپه‌و ژماره‌مان كه‌مه‌و ژماره‌ى ئه‌وان زۆره‌ وه‌ تێكئه‌شكێین [ وَلَكِنْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا ] به‌ڵام خوای گه‌وره‌ كۆی كردنه‌وه‌ له‌م شوێنه‌ له‌گه‌ڵیاندا تا بڕیار بدات له‌سه‌ر كارێك كه‌ بڕیاری له‌سه‌ر دابوو ئه‌بوایه‌ هه‌ر ئه‌و رووبه‌ڕوو بوونه‌وه‌یه‌ له‌گه‌ڵ كافراندا ببوایه‌و موسڵمانان سه‌ركه‌وتنایاو كافران تێكبشكانایا [ لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ ] تا هه‌ر كه‌سێك ئه‌مرێ و تیا ئه‌چێ یان كوفر ده‌كات له‌سه‌ر به‌ڵگه‌ و چاوڕۆشنى بمرێ یان كوفر بكات و گومانى نه‌مێنێت [ وَيَحْيَى مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ ] وه‌ ئه‌وه‌یشی كه‌ ئه‌ژێت یان ئیمان دێنێت له‌سه‌ر به‌ڵگه‌و چاوڕۆشنی بژێ یان ئیمان بێنێت و گومانى نه‌مێنێت [ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ (٤٢) ] وه‌ به‌راستى خوای گه‌وره‌ زۆر بیسه‌رو زانایه‌.