﴿ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴾

“obeying its Sustainer, as in truth it must;”

[ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا ] وه‌ گوێڕایه‌ڵی فه‌رمانی خوای گه‌وره‌ ئه‌كات له‌و له‌ت بوونه‌داو له‌ خۆیه‌وه‌ له‌ت نه‌بووه‌ [ وَحُقَّتْ (٢) ] وه‌ حه‌قی خۆیه‌تی و شایه‌نی ئه‌وه‌یه‌ كه‌ گوێڕایه‌ڵی خوای گه‌وره‌ بكات له‌به‌ر ئه‌وه‌ی هه‌موو شت و هه‌موو كه‌سێك ملكه‌چ و گوێڕایه‌ڵن بۆ خوای گه‌وره‌ به‌تایبه‌تی له‌ ڕۆژی قیامه‌تدا.