﴿ مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَن يَعْمُرُوا۟ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ شَٰهِدِينَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِم بِٱلْكُفْرِ ۚ أُو۟لَٰٓئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَٰلُهُمْ وَفِى ٱلنَّارِ هُمْ خَٰلِدُونَ ﴾

“IT IS NOT for those who ascribe divinity to aught beside God to visit or tend God's houses of worship, the while [by their beliefs] they bear witness against themselves that they are denying the truth. It is they whose works shall come to nought, and they who in the fire shall abide”

{كێ‌ ماڵی خوا ئاوەدان دەكاتەوە؟} [ مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَنْ يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّهِ شَاهِدِينَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ ] بۆ موشریكان نیه‌ كه‌عبه‌ی پیرۆزى ماڵی خوای گه‌وره‌ ئاوه‌دان بكه‌نه‌وه‌ كه‌ خۆیشیان شایه‌تن له‌سه‌ر نه‌فسی خۆیان به‌ كوفر، وه‌ ئه‌زانن كه‌ كوفر به‌ خوای گه‌وره‌ ئه‌كه‌ن و بت ئه‌په‌رستن [ أُولَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ ] ئا ئه‌م كافرانه‌ كرده‌وه‌كانیان به‌تاڵ ئه‌بێته‌وه‌و سوودی بۆیان نیه‌، ئه‌و كرده‌وانه‌ی كه‌ شانازی پێوه‌ ئه‌كه‌ن كه‌ ئه‌ڵێن: ئێمه‌ ماڵی خوای گه‌وره‌ ئاوه‌دان ئه‌كه‌ینه‌وه‌و خزمه‌تی ئه‌كه‌ین [ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ (١٧) ] وه‌ به‌ نه‌مرى و هه‌میشه‌یی له‌ ئاگری دۆزه‌خدا ئه‌مێننه‌وه‌.