﴿ لَقَدْ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ فِى مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍۢ ۙ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ ۙ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْـًۭٔا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ ٱلْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِينَ ﴾

“Indeed, God has succoured you on many battlefields, [when you were few;] and [He did so, too,] on the Day of Hunayn, when you took pride in your great numbers and they proved of no avail whatever to you -for the earth, despite all its vastness, became [too] narrow for you and you turned back, retreating:”

{سەركەوتن بە زۆری نیە} [ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ ] ئه‌ی باوه‌ڕداران به‌ دڵنیایی خوای گه‌وره‌ سه‌ریخستن له‌ زۆر جه‌نگ و غه‌زاو شوێندا [ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ ] وه‌ له‌ غه‌زای (حونه‌ین)دا كه‌ له‌ پاش فه‌تحى مه‌ككه‌ روویدا له‌ مانگى شه‌ووال له‌ ساڵى هه‌شتى كۆچى، كاتێك كه‌ سه‌رسام بوون به‌زۆری خۆتانه‌وه‌ كه‌ ته‌نها غه‌زایه‌ك بوو ئێوه‌ ژماره‌تان له‌ كافران زیاتر بوو دوانزه‌ هه‌زار بوون كافره‌كان چوار هه‌زار بوون [ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَيْئًا ] وتیان: ئه‌مڕۆ له‌ كه‌میدا تێكناشكێین پاشان تێكشكان وه‌ زۆریه‌كه‌تان هیچ سوودێكی پێ نه‌گه‌یاندن [ وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ] وه‌ ئه‌و زه‌ویه‌ فراوانه‌ چه‌ندێك فراوانه‌ له‌لای ئێوه‌ ته‌سك بۆوه‌ [ ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِينَ (٢٥) ] پاشان هه‌ڵهاتن و پشتان هه‌ڵكردو تێكشكان ته‌نها نزیكه‌ى سه‌د كه‌س مانه‌وه‌ له‌گه‌ڵ پێغه‌مبه‌ری خوا - صلى الله عليه وسلم - له‌وانه‌: (ئه‌بوبه‌كرو عومه‌رو عه‌لى و عه‌بباس و فه‌زڵى كوڕى عه‌بباس و ئوسامه‌ى كوڕى زه‌یدو ئه‌بو سوفیان و ئه‌یمه‌نى كوڕى ئوم ئه‌یمه‌ن).