﴿ ثُمَّ أَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًۭا لَّمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ ۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلْكَٰفِرِينَ ﴾

“whereupon God bestowed from on high His [gift of] inner peace upon His Apostle and upon the believers, and bestowed [upon you] from on high forces which you could not see, and chastised those who were bent on denying the truth: for such is the recompense of all who deny the truth!”

[ ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ ] پاشان خوای گه‌وره‌ هێمنی و ئارامی دابه‌زانده‌ سه‌ر دڵی پێغه‌مبه‌ری خواو - صلى الله عليه وسلم - باوه‌ڕداران [ وَأَنْزَلَ جُنُودًا لَمْ تَرَوْهَا ] وه‌ سه‌ربازی دابه‌زاند كه‌ ئێوه‌ نه‌تانبینی، واته‌: فریشته‌ى دابه‌زاند بۆ یارمه‌تی دانتان [ وَعَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا ] وه‌ كافرانی سزا دا به‌وه‌ی كه‌ لێیان كوژراو لێیان به‌دیل گیراو تێكشكان [ وَذَلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ (٢٦) ] ئا ئه‌مه‌ سزای كافرانه‌ كه‌ خوای گه‌وره‌ له‌ دونیا تێكیانئه‌شكێنێ و له‌ قیامه‌تیش سزای ئاگری دۆزه‌خی بۆ داناون.