﴿ ٱتَّخَذُوٓا۟ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَٰنَهُمْ أَرْبَابًۭا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلْمَسِيحَ ٱبْنَ مَرْيَمَ وَمَآ أُمِرُوٓا۟ إِلَّا لِيَعْبُدُوٓا۟ إِلَٰهًۭا وَٰحِدًۭا ۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَٰنَهُۥ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴾

“They have taken their rabbis and their monks-as well as the Christ, son of Mary-for their lords beside God, although they had been bidden to worship none but the One God, save whom there is no deity: the One who is utterly remote, in His limitless glory, from anything to which they may ascribe a share in His divinity!”

{جولەكەو گاور زاناو خواپەرستەكانیان كردووە بە خواو دەیانپەرستن} [ اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ ] جووله‌كه‌كان زانایان هه‌بوو، وه‌ گاوره‌كان خواپه‌رستیان هه‌بوو، ئه‌وان زاناو خواپه‌رسته‌كانیان كردبوو به‌ په‌روه‌ردگارو خواو له‌ غه‌یری خوای گه‌وره‌ ده‌یانپه‌رستن [ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ ] وه‌ عیسای كوڕی مه‌ریه‌میشیان ئه‌په‌رست [ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَهًا وَاحِدًا ] له‌ كاتێكدا كه‌ فه‌رمانیان پێ نه‌كرابوو ته‌نها به‌وه‌ نه‌بێت كه‌ به‌تاك و ته‌نها یه‌ك خوا بپه‌رستن كه‌ خوای گه‌وره‌یه‌ [ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ ] هیچ په‌رستراوێك به‌حه‌ق نیه‌ شایه‌نی په‌رستن بێ جگه‌ له‌ زاتی پیرۆزی الله [ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (٣١) ] خوای گه‌وره‌ زۆر له‌وه‌ پاك و بێگه‌ردتره‌ كه‌ ئه‌وان ئه‌و كه‌سانه‌ ئه‌كه‌ن به‌ شه‌ریك بۆ خوای گه‌وره‌، شه‌ریك دانانیان بۆ خوای گه‌وره‌ ئه‌وه‌بوو كه‌ حه‌ڵاڵیان بۆ حه‌رام ئه‌كردن ئه‌مان شوێنیان ئه‌كه‌وتن، وه‌ حه‌رامیان بۆ حه‌ڵاڵ ئه‌كردن و ئه‌مان شوێنیان ئه‌كه‌وتن، ئه‌وه‌ په‌رستنیان بوو.