﴿ لَوْ كَانَ عَرَضًۭا قَرِيبًۭا وَسَفَرًۭا قَاصِدًۭا لَّٱتَّبَعُوكَ وَلَٰكِنۢ بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ ٱلشُّقَّةُ ۚ وَسَيَحْلِفُونَ بِٱللَّهِ لَوِ ٱسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَٱللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ ﴾

“Had there been [a prospect of] immediate gain, and an easy journey, they would certainly have followed thee, [O Prophet:] but the distance was too great for them. And yet, [after your return, O believers,] they will swear by God, "Had we been able to do so, we would certainly have set out with you!" - [and by thus falsely swearing] they will be destroying their own selves: for God knows indeed that they are lying!”

{هەندێك لە سیفاتی مونافیقان} [ لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لَاتَّبَعُوكَ ] ئه‌و جیهاده‌ی كه‌ بانگ ئه‌كرێن بۆی ئه‌گه‌ر بهاتایه‌و غه‌نیمه‌و سه‌فه‌رێكى نزیك بوایه‌ ئه‌وا ئه‌ی محمد - صلى الله عليه وسلم - مونافیقان شوێنت ئه‌كه‌وتن و دواناكه‌وتن [ وَلَكِنْ بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ ] به‌ڵام سه‌فه‌ره‌كه‌ كه‌ غه‌زای ته‌بووك بوو دوور بوو له‌سه‌ریان وه‌ تووشی مه‌شه‌قه‌ت و نارحه‌تى ئه‌بوون بۆیه‌ دواكه‌وتن [ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ ] وه‌ مونافیقان سوێند ئه‌خۆن به‌خوای گه‌وره‌ ئه‌گه‌ر توانامان هه‌بوایه‌ ئێمه‌ش له‌گه‌ڵتاندا ده‌رئه‌چووین بۆ جیهاد [ يُهْلِكُونَ أَنْفُسَهُمْ ] به‌ دواكه‌وتنیان له‌ جیهاد وه‌ به‌م سوێنه‌ درۆیینانه‌ خۆیان به‌هیلاك ئه‌ده‌ن و له‌ناو ئه‌ده‌ن [ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (٤٢) ] وه‌ خوای گه‌وره‌ ئه‌زانێ كه‌ ئه‌وان درۆ ئه‌كه‌ن و ئه‌م سوێنانه‌ی كه‌ ئه‌یخۆن سوێندی درۆیه‌.