﴿ قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّىٰهَا ﴾

“To a happy state shall indeed attain he who causes this [self] to grow in purity,”

{پاك كردنه‌وه‌ى دڵ و ده‌رون} [ قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا (٩) ] به‌دڵنیایی هه‌ر كه‌سێك ته‌زكیه‌ی نه‌فسی خۆی بكات و ده‌روونی خۆی پاك بكاته‌وه‌ له‌ هه‌موو تاوان و سه‌رپێچی و خراپه‌كاریه‌ك ئه‌و كه‌سانه‌ به‌دڵنیایی سه‌ربه‌رزو سه‌رفراز بوونه‌، پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - خۆی دوعای ئه‌كردو ده‌یفه‌رموو: (اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا وَزَكِّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّاهَا، أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلَاهَا) واته‌: خوایه‌ ته‌قوا به‌ نه‌فسم ببه‌خشه‌و نه‌فسم پاك بكه‌وه‌ هه‌ر تۆی كه‌ به‌ باشترین شێواز پاكی ئه‌كه‌یته‌وه‌، وه‌ هه‌ر تۆی كه‌ سه‌رپه‌رشتی ئه‌كه‌یت.